Kamperen op wintercamping Zugspitz Resort en skiën op de Zugspitzplatt (Ehrwald)

Het is april en na bijna 5 maanden winterkamperen op Alpencamping Nenzing kwam het moment om toch maar eens de caravan uit Oostenrijk te halen. Ieder normaal mens zou rustig de caravan inpakken, de tent netjes laten drogen en al die andere gebruikelijke zaken die je doet als je besluit om bijna 1.000 kilometer terug naar Nederland te gaan rijden. Misschien zou je nog halverwege de rit ergens gaan overnachten… Maar ja, bij ons gaat het vaak net even iets anders. Mijn oog was namelijk tijdens mijn winterkamperenuitzoekwerk gevallen op een camping in Ehrwald, of Obermoos moet ik eigenlijk zeggen. De camping heeft de veelbelovende naam Zugspitz Resort, bevindt zich bij de Tiroler Zugspitsbahn, komt voorbij in nagenoeg alle wintercampingboekjes en staat in de ‘top 10 van wintercampings’. Maar ja, lijstjes zijn leuk, het zelf ervaren is nog veel leuker. Dus eigenlijk wilde ik hier nog wel even naartoe voordat we naar huis zouden gaan. Ook omdat ik een e-book schrijf over winterkamperen en ik hierdoor direct mijn eigen ervaring met deze camping kan gebruiken.

Camping ‘Zugspitz resort’, een echt resort!

Dus zo geschiedde. Nadat we de caravan klaar hadden gemaakt voor de reis, reden we vervolgens eerst 220 kilometer naar het oosten; op naar Ehrwald waar we rond 12 uur aan kwamen en direct de camping op mochten. Maar, zo hallo hé! Dit is geen camping-camping noch een luxe-camping. Dit is inderdaad een waar resort! Wij kwamen vanuit Alpencamping Nenzing en zijn dus heus wel wat luxe gewend, maar dit was de overtreffende trap en dat was meer dan prima! Een enorm restaurant (a l carte en buffet) binnen en buiten met grote bar, een binnen- en buitenzwembad, een klein binnenzwembad met allerlei glijbanen, een natuurzwembad, 2 of misschien zelfs wel 3 verschillende indoorspeelplaatsen met een kinderkartbaan (voor elektrische kinderauto’s), een bioscoop, luxe privé badkamers, twee soorten saunaruimten (1 met en 1 zonder badkleding), een

fitnessruimte, een kleine kampwinkel met basisbenodigdheden en een verwarmd skihok. En dan vergeet ik ongetwijfeld nog iets.

Tevens wordt er elke dag wel iets georganiseerd: zowel voor de kinderen alsook voor de volwassenen. Wij kwamen om te kamperen, maar iedere andere vorm van overnachten is op dit resort ook mogelijk gelet op de vele hotelkamers en appartementen.

Ruime kampeerplekken

De campingplekken zijn mooi groot. Er past een caravan, voortent, auto op de plaats en dan nog is er ruimte voor een normale tent of een plek om met een tafel te zitten. Mocht je liever een overdekte ‘eethoek’ wensen, dan kun je kiezen om een verbouwde skicabine naast de caravan neer te laten zetten.  Er is geen algemene gasaansluiting, dus je zult je eigen gasflessen mee moeten nemen.

Enthousiast geworden van de locatie hebben we terloops toch maar eens gevraagd wat de mogelijkheden waren voor een seizoenplek, maar dat doen ze niet meer. De laatste (20 ongeveer) vaste kampeerders op deze camping proberen ze langzaam aan richting de uitgang van de camping te bewegen, die willen ze dit liever niet meer hebben, althans dat is voor zover ik dat in mijn beste Duits begreep. Een vaste winterplaats zit er hier dus niet (meer) in, maar voor een week tot vier weken is dit een meer dan prima locatie!

Fenomenaal uitzicht op de Zugspitzplatt

Maandag hebben we het ‘rustig’ aan gedaan: caravan op zijn plek, boel installeren, wijntje op de geslaagde reis, even wandelen (nou ja, de pas erin, de tong op de knieën en met de zon aan de hemel een doorweekt t-shirt), sauna en turks stoombad in, een snelle dompel in het extreem koude natuurbad, bijkomen in het zwembad, lezen etc. ‘s Avonds hebben we in het restaurant van de camping gegeten (heerlijk!) en de dag erna stonden we half 9 bij de lift. Nou ja, dat was de bedoeling. Ondanks al onze ervaring, hadden we onze skischoenen vergeten uit de auto te halen. De dag ervoor was het zo’n 18 graden op de camping en we hadden geen rekening gehouden met vorst in de nacht... Ik heb wel skischoenen met een extra wijde instap (teen ooit gebroken waardoor die niet meer kan buigen), maar ondanks dat kwam ik er niet in. Dus, eerst naar het washok om de schoenen warm te föhnen. Gelukt! De camping zit tegen de Tiroler Zugspitzbahn aan, dus we hadden geen lange wandeling meer nodig. Om 08.50 stonden we bij de kassa met verwarmde skischoenen en waren we € 132,- lichter. Dit doet dan altijd een beetje pijn, aangezien we met onze seizoenkaart (Wild Pass) van € 1.600,- voor het hele gezin iets van 35 dagen hebben kunnen skiën. Maar goed, snel vergeten en op naar de gondel.

In de lift naar boven heb je echt een fantastisch en indrukwekkend uitzicht, maar eenmaal boven op de Zugspitze (2962 m) moet je toch echt nog even je camera erbij gaan pakken. Het uitzicht hier is echt fenomenaal, je kunt ontzettend ver kijken.

Het grappige van skiën in deze periode is dat de helft van de mensen in de lift gaat skiën en de andere helft gaat wandelen of alleen in 1 van de restaurants boven van het uitzicht gaan genieten. Helemaal met het weer zoals wij dat hadden (zonnig, blauwe lucht, windstil en warm), dan heb je een groot contrast tussen de skiërs die een helm, handschoenen en dikke winterkleding dragen en de wandelaars die in een korte broek naar boven gaan.

Skiën met 20 km aan piste in Duitsland, of Oostenrijk?

Wij hebben uiteraard ook wat foto’s gemaakt en zijn toen snel verdergegaan naar de tweede gondel (de Gletcherbahn). Hiermee moesten we een klein stukje dalen om uiteindelijk bij het skigebied te komen. Ook hier is weer een groot restaurant.

Het gebied heeft in totaal 20 km aan pistes, dus dat is vrij weinig maar prima voor 1 dag of een deel daarvan. Het leuke is dat je eigenlijk niet zo goed weet of je nu in Duitsland of Oostenrijk aan het skiën bent. Er zijn drie liften die vanuit het dal bij de Zugspitze uitkomen: vanuit Oostenrijk 1 (daar zaten wij in) en vanuit Duitsland 1 gondel en 1 treintje. Het gebied zelf is echter Duits (althans dat is onze aanname gelet op de oude grenspost bovenop de Zugspitze), is daarmee het hoogste skigebied van Duitsland en tevens de enige gletsjer van Duitsland.

Na deze geografische wikipedia gegevens: ‘oh oh oh wat skiet het hier lekker’. Het was rustig, er waren brede pistes en de sneeuw was ontzettend goed! De hele maand maart is de sneeuw in Montafon, Brandnertal, Gargellen en Golm al iets minder goed, dus we hadden zelf al vrij veel papsneeuw in de benen (helemaal na 14.00). Maar hier niks van dat alles! Het gebied is nog tot eind april geopend.

Ons wintersportseizoen zit er nu echt op

Om 13.00 hebben we de laatste meters voor dit seizoen geskied. Met de twee gondels weer naar beneden, nog even snel de sauna in en om 16.00 zaten we de in de auto met caravan erachter. Het seizoen zit er nu dan ECHT op! En wat was het een mooi seizoen. We zijn een paar keer met z’n 2en geweest, met de kinderen, met mijn ouders en een paar keer met een vrienden.

Een seizoen om ‘nimmer zu fergessen’.

Liefs Gré

Ps. Wij zijn nu wezen skiën op de Zugspitzplatt, omdat dit nog open was, maar eerder in het seizoen kun je vanuit de camping ook in een bus stappen en richting de andere gebieden van de Zugspitz Arena gaan waardoor het gebied niet 20 kilometer maar, met 6 aparte skigebieden, 144 kilometer aan piste telt.