Van rollerbaan naar de piste (met skischool Drachten)

De eerste jaren skiën met ons samengestelde gezin was een hele uitdaging…. Met drie jongens (Tijn van 3, Siem van 4 en Rein van 5) waren we van 's ochtends vroeg tot 's middags laat bezig met remmen, bochten maken, opstaan en ski's bij elkaar zoeken. Toen Lute geboren werd, ging hij de eerste drie jaren niet mee, zodat wij in alle rust met de oudsten op pad konden. Uiteindelijk was het resultaat dat we met hen heuse tochten konden skiën. Maar ja, toen dat eindelijk zover was, was Lute weer op een leeftijd dat hij ook mee kon en daarmee werd onze skivakantie opnieuw wat ingewikkelder. En nog een keer 3 tot 4 jaar een week lang prutsen, omknoeien en koukleumen zagen we niet echt zitten. Hier moesten we iets op verzinnen….

Versneld traject

We besloten om Lute een 'versneld traject' te geven:). Met 3 jaar oud stond hij voor eerst een weekend op ski's in Frankrijk (Thollon-les-Mémises): vooral spelenderwijs en meer zonder ski's dan met ski's, maar toch. Een jaar later op zijn vierde ging hij een week mee naar Châtel in Frankrijk en hadden we hem vast aan een touw of tussen de benen (soms zelfs slapend). Veelal geen angst en recht naar beneden. Het jaar daarop (5 jaar) stond de caravan een half jaar in Oostenrijk en is hij vier keer mee geweest (1 keer een week en de rest lange weekenden).

Oftewel, toen Lute dus 5 was ging hij voor het eerst zelfstandig (zonder tuigje of benen om zich heen) los in de sneeuw. We hadden alleen de mogelijkheid om van de rode piste te gaan; het was namelijk eind november en de enige piste die open was, was rood….De echt steile stukken nog steeds wel tussen de benen maar de rest zelf. Hierop terugkijkend moeten we de conclusie trekken; het was eigenlijk levensgevaarlijk. Hij wist niet hoe hij moest remmen en hoe hij bochten moest maken, dus dat eerste weekend was het staan, glijden, laten vallen, opstaan en weer opnieuw. Hij vond het prachtig! Na wat filmpjes online gegooid te hebben, kwam ik in contact met Jantina van Skischool Drachten. We kennen elkaar vanuit ons geboortedorp en zij runt samen met haar ouders deze skischool met twee rollerbanen.

'Uh kan Lute niet remmen en geen bochten? Dan durf je het wel aan!'

Dit was de reactie van Jantina op mijn geplaatste filmpjes. En natuurlijk had ze groot gelijk. Al append over Lute zijn kwaliteiten (of wellicht het ontbreken daarvan) hadden we de eerste ski-les op de rollerbaan al bij haar geregeld. Na een eerste les hadden we ons besluit genomen; dit gaat ons zeker helpen om Lute zo snel mogelijk 'up and running' te krijgen. Dus direct na deze eerste les hebben we de vervolglessen geboekt.

Skischool Drachten

Uiteindelijk is Lute vorig seizoen drie keer geweest en ook dit seizoen gaat hij er drie keer heen. Niet alleen om de techniek of het skiën, maar ook om de algehele wintersportgevoelens die je hier krijgt. Aan de buitenkant is het een 'standaard' loods, maar bij binnenkomst zit je direct in de wintersportsfeer. Alles ademt hier wintersport, zelfs in de zomer! In de ontvangsthal liggen allerlei wintersportboekjes, er staat een sneeuwscooter en uiteraard hangen er oude ski's aan de muur. En hoewel de rollerbanen zich 1 trap naar boven bevinden, is het de kunst om de kinderen (met name Lute) mee naar boven te krijgen. Beneden is namelijk de start van een leuke rodelbaan en die is op de begane grond. Met sleetjes kun je naar boven lopen, waarna je naar beneden kunt glijden. Deze rodelbaan wordt gebruikt bij kinderfeestjes en als afsluiter van de skiles.

Eenmaal boven kom je bij de twee rollerbanen. Het grappige, mooie en met name praktische aan deze banen is dat ze net wat breder zijn dan bij andere skischolen; hier komen de twee werelden van een skifanaat en metaalbewerker blijkbaar samen (want Jantina haar vader heeft een metaalbewerkingsbedrijf). Voor de warming up staan er twee hometrainers waar de eerste calorieën verbrand kunnen worden en de spieren op temperatuur komen (mocht je uiteindelijk bezweet van de fiets en/of de rollerbaan af komen, dan kun je gebruikmaken van de kleedkamers met douche naast de banen).

Om helemaal het skigevoel te krijgen is er een echte après ski hut nagebouwd die fungeert als kantine waar ook feesten gehouden kunnen worden (arrangementen inclusief skiën/snowboarden en voor de kleintjes de rodelbaan waar Lute zo enthousiast over is). Uiteraard kun je er ook ski's, schoenen, stokken kopen of huren en natuurlijk de bijbehorende accessoires aanschaffen. Aan de muur hangen flyers met aanbiedingen voor de skireizen die ze meerdere keren per jaar in groepsverband organiseren inclusief lessen, verblijf, etc. etc.

Lute zijn 30 minutes of fame

Terwijl ik een 'heiße choco mit Sahne' bestel, begint Lute zich klaar te maken voor zijn eerste 10 minuten: helm op, skisokken opgetrokken, skischoenen aan en klaar. Lute heeft dan wel zijn eigen skischoenen en helm bij zich, maar dat is zeker niet nodig. Er staan hier meer dan voldoende schoenen in iedere maat en ook hangt er voor ieder hoofd wel een helm. Bij die helm krijg je dan wel zo'n prachtig netje voor de haren, zeker niet chique maar wel fris! Verder draagt hij gewoon een trainingsbroek / legging en sportshirt. Een skibroek of ski-jas is veel te warm en absoluut niet nodig. De les die volgt duurt steeds een uur waarbij je drie keer 10 minuten op de baan staat. Tijdens de 10 minuten die je niet op de baan staat, kun je even uitrusten en kijken naar (of in het begin lachen om) de persoon die op jouw plaats staat. De lessen zijn privé of in een groep van maximaal 3 personen.

Lute kan naar de baan komen en krijgt ski's van Jantina. Het mooie is dat de kinderen direct wordt geleerd om de ski's zelf neer te leggen, aan te doen en uiteindelijk op te ruimen (waar was Jantina de eerste jaren dat wij met de kinderen op wintersport gingen?). De eerste tien minuten staan in het teken van wennen en bochten maken. Na 10 minuten mag Lute de ski's opruimen en komt de volgende. Dit is een oudere meneer die net nieuwe knieën heeft gekregen en het zelfvertrouwen wat kwijt is. Lute kan ondertussen even uitrusten, wat drinken en kletst ondertussen de oren van mijn hoofd. De twee keren dat hij daarna op de baan staat, gaat Jantina met hem aan de slag om de niet-dalski aan te laten sluiten na de bocht. Lute is enigszins hardleers en eigenwijs (…), maar met een spelletje komt hij toch al een heel eind. Nog twee lessen te gaan, dus wie weet krijgt ze het nog voor elkaar! Lute heeft er in ieder geval zin in!

Zijn indoor lessen nu beter dan lessen in de sneeuw?

Dat kan ik niet beoordelen. Menig skileraar vanuit de sneeuw zal zeggen: 'lessen in de sneeuw zijn beter'. Ik ken er in ieder geval één die hier zo over denkt (@Gwen). En toch gaan veel mensen naar een rollerbaan. De meest genoemde redenen:

• om de basistechniek te leren of te verbeteren;

• om het zelfvertrouwen op te krikken;

• om blessures te voorkomen, voor de veiligheid en controle (immers rustig 'op de piste');

• les in kleine groepjes / gericht per persoon; dus veel persoonlijke aandacht (en in eigen taal);

• ter vervanging van les in buitenland, zodat er dan quality time met het gezin in.

Bovenstaande geeft natuurlijk nog steeds niet direct een antwoord op de vraag of indoor lessen beter zijn. Ik denk ook niet dat hier een simpel 'ja' of 'nee' op te beantwoorden is, omdat het heel erg per persoon scheelt. Lute vindt skiles op de piste namelijk erg spannend en eng: 'Welke leraar krijg ik? Kan ik die wel verstaan? Waar zijn jullie dan? Komen er ook andere kinderen? Wat moet ik zeggen als ik moet plassen?'.

Die angst is nergens voor nodig, maar dit gevoel heeft hij nu eenmaal. En ja, ik kan doordrukken en hem daar heus krijgen, maar voor mij is dit een reden om hem daar niet weer naartoe te sturen. Aangezien we met Lute wel in (ons eigen bedachte) 'versnelde traject' zitten, wilde ik hem wel wat lessen gaan geven. Wij komen zelf een heel eind met hem, maar de fine-tuning is toch altijd beter door een leraar. Skischool Drachten is ons in ieder geval goed bevallen, hij heeft razendsnel zijn techniek onder de knie gekregen en daarmee ook zijn lef.

 Het enige nadeel is dat we nu niet meer even rust hebben omdat we op hem moeten wachten. Nee hij skiet het liefst nu voor ons uit…! En bedankt he? :)

Liefs,

Gré